Para vivir

Transportar:  

 

INTRO:

   

                                                 

Muchas veces te dije que antes de hacerlo había que pensarlo muy bien   

                                               

que a esta unión de nosotros le hacía falta carne y deseo también     

                                     

que no bastaba que me entendieras y que murieras por mí     

                                      

que no bastaba que en mis fracasos yo me refugiara en ti.    

                        

Y ahora ves lo que pasó, al fin nació     

                                            

al pasar de los años   el tremendo cansancio   que provoco ya en tí.    

                        

Y aunque es penoso lo tienes que decir.   

   

   

                                                

Por mi parte esperaba que un día el tiempo se hiciera cargo del fin    

                                             

si así no hubiera sido yo habría seguido jugando a hacerte feliz.   

                                                   

Y aunque el llanto es amargo piensa en los años que tienes para vivir     

                                             

que mi dolor no es menos y lo peor es que ya no puedo sentir.  

                            

Y ahora tratar de conquistar con vano afán    

                                       

este tiempo perdido   que nos deja vencidos   sin poder conocer    

                   

  eso que llaman amor para vivir...  

         

...para vivir.

   

Deja un comentario

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Volver arriba